Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

P. Wiele Szczegolności swoich Zaimkow liczą Francuzi? P. Siedm Szczegolności, to jest: Zaimki Osobiste (Pronoms personnels;) Zaimki Łączone (Pronoms conjonctifs) Zaimki Osiadłe (Pronoms possessifs) Zaimki Pokazujące (Pronoms démonstratifs,) Zaimki Odnośne (Pronoms relatifs,) Zaimki Samotne (Pronoms absolus) Zaimki Nieokreślone (Pronoms indéfinis.) [...] P. Czemu nie kładziesz w Zaimkow liczbę, Pytające Zaimki? O. Bo te Zaimki nie rożnią się od wymienionych [...].

O Zaimkach Pytających (des Pronoms Interrogatifs) [...] P. Wielorakie są Zaimki Pytające? O. Dwojakie: Łączone, i Samotne.

Rozdział IV. zawiera Zaimki z ich znaczeniami. Uchyliłem atoli z między nich Zaimek pytający, gdyż się pospolicie zapytuje Zaimkami względnemi. Spadkowanie Zaimków nieforemnych, i t. d. wyrażono tu nieco obszerniej niż w innych dotąd Grammatykach.

Zaimki pytające, któremi pytamy się o osoby lub rzeczy, są następujące: Kto? co? któż? cóż? który? która? które? ― jaki? jaka? jakie? ― czyj? czyja? czyje?

Kto, co, któż, cóż - to tzw. zaimki pytające, kiedy oznaczają osobę lub rzecz, o którą się dopytujemy.