terminów gramatycznych online
semazjologizacja
- Fonetyzacja, morfologizacja, semazjologizacja: BdC/1915
Semantyzacja fleksji polskiej to zwiększające się z biegiem czasu wykorzystywanie wariantywności fleksyjnej (form obocznych) dla wyróżniania właściwości znaczeniowych desygnatów. Najbardziej wyraziście jest wyróżniana męskoosobowość. Od XVII-XVIII w. tylko nazwy zbiorów, w których skład wchodzi przynajmniej jeden mężczyzna, zachowują w M. l. mn. stare formy mianownikowe (także wyrazów określających), np. ci nasi ojcowie byli
Cytaty
Czysta, wyłączna semazjologizacja właściwa jest m.i. następującym elementom wymawianiowo-słuchowym morfem wymienionych: w morfemach [ńos- || ńeś-] kinemie (wyobrażeniu wymawianiowemu) braku pracy podniebienia miękkiego oraz akusmie (wyobrażeniu słuchowemu) rezonansu nosowego przy fonemie początkowej, [ń], [...] kinemie pracy podniebienia miękkiego wraz z akusmą braku rezonansu nosowego przy fonemach końcowych [-s || -ś] [...].
W polskim myśleniu językowym stwierdzamy coraz większą semazjologizację różnic dawniej tylko formalnych, t.j. skojarzenie (zasocjowanie) z pewnymi różnicami pochodzenia czysto morfologicznego różnych wyobrażeń semazjologicznych.