Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

fakultatywność

Język: polski
Dział: Ogólnojęzykowy (współcześnie)
EJP 415 Definicja współczesna

Wariancja jako przeciwieństwo standaryzacji polega na współistnieniu różnych obocznych form tego samego elementu języka, czyli jego wariantów. Występuje na wszystkich poziomach języka, poczynając od fonetyki i fonologii (warianty fonemu), przez morfologię (warianty morfemu) i fleksję (warianty formy fleksyjnej) aż po frazeologię (wyrażenia amator kwaśnych jabłek i amator śledziowych główek są wariantami tego samego związku) i składnię (zwroty napotkać coś i napotkać na coś są wariantami tego samego związku).

Cytaty

Fakultatywność uzewnętrzniania wyobrażeń wymawianiowo-słuchowych stanowi bardzo ważne stadjum przejściowe od ich pełnego istnienia i niezakłóconego uzewnętrzniania do pełnego zaniku w historii języka plemiennego.

Zanik morfologizacji i semazjologizacji elementów wymawianiowo-słuchowych prowadzi do przejścia ich obowiązkowego uzewnętrzniania przy obcowaniu międzyjednostkowym w fakultatywność, a następnie fakultatywności uzewnętrzniania w całkowite zniknięcie historyczne fonem.

Por. zresztą jeszcze niżej o fakultatywności jerów.

Wskutek ciągłej oboczności słabych i mocnych jerów, względnie słabego i mocnego jeru, wyrobiło się pod koniec epoki prasłowiańskiej żywe poczucie fakultatywności tego elementu wokalicznego, który stał się w znacznym stopniu głoską fakultatywną w zależności zarówno od nastroju, tempa jak i konfiguracji spółgłoskowej, na podobieństwo francuskiego e muet.

Fakultatywność ż V blm rzecz. od fakultatywny: Fakultatywność przycisku obocznego [w języku polskim] wynika z jego dość znacznej zależności od tempa mowy: im szybsza wypowiedź, tym mniej akcentów pobocznych. DŁUS. Proz. 15.