Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wzdłużać się, wzdłużyć się
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: się wzdłużyć, wzdłużać, wzdłużać się
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Park/1440 (ok.), s. 15 [77]

Aby pisał tak krotkie a,

aa sowito, gdzie się wzdłużā.

Podług tego będzie pisān

ludzi wszystkich ociec Adām (Kucała 1985, s. 108).

Nitsch/1923, s. 482

Naogół og.-pol. długie å ė ȯ ǫ zachowują długość także w zgłosce nieakcentowanej, og-pol. krótkie mogą się pod akcentem wzdłużyć, z wyjątkiem ë, krótszego od innych nawet w środkowych Kaszubach, nieznających już iloczasu.

Dor/1958–1969, t. X, s. 355 Definicja

Wzdłużać ndk I, ~any — wzdłużyć dk Vlb, ~ony 1. jęz. «w odniesieniu do samogłosek: wymawiać je jako długie»: Treść pojęciowa wyrazów matka, dobry, biegnie [...] nie zmieni się od tego, że którąkolwiek ich sylabę skrócimy albo wzdłużymy ponad normę, DŁUS. Proz. 5.

Powiązane terminy