Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek dzierżawczy

Język: polski
EJO 1999, 656 Definicja współczesna

Zaimek dzierżawczy. Pozycyjny (kontekstowy) wariant zaimka osobowego, występujący w pozycji przy rzeczowniku, a więc pełniący składniową funkcję określenia adnominalnego, czyli przydawki.

Cytaty

Inne rodzaje zaimków, czyli raczéj przymiotników zaimkowych, są te: [...] 9) Dzierżawczemi téż powyższe zaimki się nazywają, do których tylko trzecio-osobowy dodać należy: jego, jéj, jégo, onego, onéj, onégo, ich, onych tylko w 4tym Skł. używające się dla oznaczenia własności.

Zaimki dzierżawcze wyrażają posiadacza lub sprawcę czegoś, albo inaczej: określają do kogo należy lub w czyim posiadaniu (czyli dzierżeniu) pewien przedmiot się znajduje.

Ze względu na znaczenie dzielimy zaimki na: a) osobowe (ja, ty, my, wy...), b) zwrotne (siebie, sobie, się ...), c) dzierżawcze (mój, moja, moje...), d) wskazujące (ten, ta, to, on, ów, tamten...), e) względne (który, która, które, jaki...), f) pytające (jaki? który?...), g) nieokreślne (ktoś, czyjś, jakiś...).