Historical dictionary
of grammatical terms online

zaimek wskazujący

Language: polski
EJO 1999, 663 Contemporary definition

Zaimek wskazujący. Wyrażenie stosowane w dwóch funkcjach: deiktycznej i anaforycznej. W funkcji deiktycznej, czyli wskazującej sensu stricto, występuje przy naocznym wskazywaniu przedmiotów [...]

Quotations

Polski język nie ma artykułu [...], zamiast jego, używa się zaimek wskazujący: ten, ta, to.

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Zaimki wskazujące są te, które służą do pokazania lub do oznaczenia przedmiotów, o których się mówi. Takiemi zaimkami są: Ten, tamten, on, ów.

Ze rzeczowników powstają przez dodanie wskazującego zajimka czyli końcówki owy-wa i t. d. Są to rzeczowe pospolite z rzeczy przedmiotów wszelkich przymiotniki.

Inne wskazują niejako na osobę lub rzecz, np.: ten człowiek! ów morderca! — i dla tego zowią się [zaimkami] wskazującemi.

Oprócz właściwych zaimków, istnieją tak zwane zaimki przymiotnikowe (pronomes adjectivos) [...].

Dzielą się na:

1) Wskazujące (demonstrativos): o (w zdaniu tłomaczy się w 4-ym polskim przypadku: tego — to), isto (to) isso (tamto), aquillo (tamto, ono – dalsze).

Wskazujące, p. zaimki.

Zaimki (pronomina) - wyrazy zastępujące imiona i przysłówki: [...] C. ★Osobowe (personalia), np. ja, ty, ★zwrotne (reflexiva), np. się, ★dzierżawcze (possesiva), np. mój, ★wskazujące (demonstrativa), np. ten, ★względne, np. który, ★pytające (interrogativa), np. kto?, ★nieokreślone, nieoznaczone (indefinita), np. ktoś.