terminów gramatycznych online
zaimek względny
Zaimek względny. Wyrażenie, które - wg ujęć tradycyjnych - kumuluje 2 funkcje: I. zespala zdanie względne z grupą imienną należącą formalnie do zdania głównego; 2. pełni funkcję składnika (części) zdania względnego, zastępując w nim grupę imienną, którą ono determinuje.
Cytaty
Zaimek jest to część mowy odmienna, która używa się zamiast rzeczownika, (imienia) albo też służy do jego określenia: Mama twoja była w domu, [...] jéj nie zastałam. [...] Zaimek podług rozmaitego swego znaczenia bywa: osobisty, zwrotny, dzierżawczy, ukazujący, pytający, względny i ogólny.
Zaimek względny [wzgłędny], inaczej łączący, oznacza swą zależność lub odnoszenie się do imienia, po którém zaraz następować powinien: który-a-e, jaki-a-e, kto, co.
Zaimki względne są pod względem formy prawie te same, co i zaimki pytające (który, jaki, kto, co, czyj); znaczenie zaś względnych maja wtedy, gdy odnoszą się do osób lub rzeczy tylko co wymienionych i łączą je ściśle z nowym zdaniem. Stąd też przy użyciu ich zachować należy wzgląd na wyrazy poprzednio wymienione, do których się one odnoszą.
Zaimki względne (pronomes relativos) są: quem, który, która (jeżeli się mówi o osobie), que który, która, które (o osobach i rzeczach), qual jaki, który, quanto ile, cujo którego czyj-a-e. Na prz.: o homem a quem vi ― człowiek którego widziałem [...].
Zaimki, wprowadzające jakieś nowe określenie, jakiś nowy wzgląd na osobę lub rzecz, o której już poprzednio była mowa, nazywają się zaimki względne.
Zaimki względne są następujące: który (nie: któren), która, które; jaki, jaka, jakie; kto, co.
Oprócz właściwych zaimków, istnieją tak zwane zaimki przymiotnikowe (pronomes adjectivos) [...].
Dzielą się na:
1) Wskazujące (demonstrativos): [...].
2) Względne: que (który, a, e) i cujo, a, os, as, (którego, której, których), quem (kto).