Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek względny

Język: polski
EJO 1999, 664 Definicja współczesna

Zaimek względny. Wyrażenie, które - wg ujęć tradycyjnych - kumuluje 2 funkcje: I. zespala zdanie względne z grupą imienną należącą formalnie do zdania głównego; 2. pełni funkcję składnika (części) zdania względnego, zastępując w nim grupę imienną, którą ono determinuje.

Cytaty

Zaimki względne są pod względem formy prawie te same, co i zaimki pytające (który, jaki, kto, co, czyj); znaczenie zaś względnych maja wtedy, gdy odnoszą się do osób lub rzeczy tylko co wymienionych i łączą je ściśle z nowym zdaniem. Stąd też przy użyciu ich zachować należy wzgląd na wyrazy poprzednio wymienione, do których się one odnoszą.

Zaimki, wprowadzające jakieś nowe określenie, jakiś nowy wzgląd na osobę lub rzecz, o której już poprzednio była mowa, nazywają się zaimki względne.

Zaimki względne są następujące: który (nie: któren), która, które; jaki, jaka, jakie; kto, co.

Oprócz właściwych zaimków, istnieją tak zwane zaimki przymiotnikowe (pronomes adjectivos) [...].

Dzielą się na:

1) Wskazujące (demonstrativos): [...].

2) Względne: que (który, a, e) i cujo, a, os, as, (którego, której, których), quem (kto).