terminów gramatycznych online
zaimek względny
Zaimek względny. Wyrażenie, które - wg ujęć tradycyjnych - kumuluje 2 funkcje: I. zespala zdanie względne z grupą imienną należącą formalnie do zdania głównego; 2. pełni funkcję składnika (części) zdania względnego, zastępując w nim grupę imienną, którą ono determinuje.
Cytaty
Zaimki są piąciu rodzajów [...] względné są this, that, it, same, who, który która, które, what co który która które, which co, który, która, które these, those.
Mówiliśmy, iż Zaimki są osobisté, skazującé, względné, dzierżawczé, i bezokoliczné; obaczmy teraz ich użycie.
Inne rodzaje zaimków, czyli raczéj przymiotników zaimkowych, są te: [...] 10) Względne, to jest odnoszące się do poprzedzających rzeczowników są te: który, niektóry, jaki, jakowy, żaden.
Zaimki względne są tak nazywane, że się ścigają do poprzedzającego imienia lub zaimka osobistego, który dla tego nazywa się ich poprzednikiem. Są one następujące: who, which, that, what i such as. Wyjąwszy who, który ma przypadek dzierżawczy i podmiotowy, żaden z nich nie odmienia się ani przez liczby, ani przez rodzaje, ani przez przypadki, które tworzą się za pomocą przyimków of i to.
Przypomnieć tu sobie należy cośmy powyżej [...] powiedzieli, że z pomiędzy zaimków względnych who wraz ze swoim przypadkiem dzierżawczym whose i podmiotowym whom używa się tylko mówiąc o ludziach kiedy zachodzi pytanie który, która lub którzy z pewnéj liczby; that o zwierzętach, rzeczach i ludziach; what tylko o rzeczach a w zapytaniach i wykrzyknieniach o osobach.
Czasem zaimek względny jest rządzony przez położony na końcu zdania przyimek, i taka składnia jest często używana w prozie i w potocznéj mowie i wynika z ducha języka angielskiego.
Zaimki względne, odnoszą się zawsze do rzeczownika albo innego zaimka poprzednio wymienionego.
Zaimek względny wyraża wzgląd na istotę, wymienioną w zdaniu główném; niekiedy zaimek ten ściąga się nie do jednego wyrazu, lecz do całego zdania […]. Zaimki względne są: który, jaki, kto, co.
Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.
Zaimki względne są takie, które wyrażają wzgląd na osobę lub rzecz, o której w poprzedzającem zdaniu była mowa, np. Bóg, który cały świat z niczego stworzył, jest wszechmocny. Ogród, po którym przechadzaliśmy się, jest prześliczny.
Zaimek jest to część mowy odmienna, która używa się zamiast rzeczownika, (imienia) albo też służy do jego określenia: Mama twoja była w domu, [...] jéj nie zastałam. [...] Zaimek podług rozmaitego swego znaczenia bywa: osobisty, zwrotny, dzierżawczy, ukazujący, pytający, względny i ogólny.
Zaimek względny [wzgłędny], inaczej łączący, oznacza swą zależność lub odnoszenie się do imienia, po którém zaraz następować powinien: który-a-e, jaki-a-e, kto, co.
Zaimki względne (pronomes relativos) są: quem, który, która (jeżeli się mówi o osobie), que który, która, które (o osobach i rzeczach), qual jaki, który, quanto ile, cujo którego czyj-a-e. Na prz.: o homem a quem vi ― człowiek którego widziałem [...].