otwór ust

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mucz/1825
• Malin/1869
• Benni/1923

Poruszenia téj części języka, którą wyrabiamy głoski gardłowe, nie są tak wolne, jak poruszenia końca języka. Nic zatém dziwnego, że język chcąc wyrobić miękko głoskę gardłową, ścieśni otwór ust zanadto, i zamiast brzmienia głosowego lub przydechowego, wyrobi brzmienie syczące.

[...] Spółgłoska płynná m wymáwiá się ciśnieniem wárg na siebie, przy czym uwáżyć náleży, że powietrze brzmieniu jéj towarzyszące na końcu zgłoski nie wypływá na zewnątrz otworem ust, jak to jest bez wyjątku przy wymáwianiu wszystkich jinnych nienosowych spółgłosek, lecz otworami nosa, i dlá tego zowie się m spółgłoską nosową [...].

§ 38. Głoski półotwarte ustne.

Pod taką wspólną nazwą łączymy głoski dwóch typów: typu r i typu l, a odróżniamy je łącznie jako ustne od półotwartych nosowych. Półotwartemi musimy je nazwać ze względu na to, że otwór ich jest większy, niż szczelina, co słuchowo uwydatnia się brakiem tarcia.

Wszystkie trzy wymienione otwory ust będziemy nazywali płaskiemi, a przejście od mniej płaskiego do więcej płaskiego — spłaszczeniem.