terminów gramatycznych online
system
Język: polski
Geneza: gr. sýstēma 'zestaw'
- Deklinacja: ŁośFl/1923
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Słownik, tom VIII (S-Ś): Dor/1958–1969
System językowy. Jęz. jako uporządkowany wewnętrznie i posiadający określoną strukturę układ elementów, tzn. jako zbiór elementów i zbiór relacji (zależności), które zachodzą między tymi elementami.
Cytaty
W całości położony nacisk na zjawiska charakterystyczne dla ogólnego systemu języka lub dla jego podziału na dialekty, a przygodnie tylko wspominane fakty jednostkowe, choćby same w sobie bardzo zajmujące.
§ 5. Niema stałej powszechnej zasady, według której musiałby być zbudowany system deklinacyjny (lub konjugacyjny). W łączeniu tematów z końcówkami zachodzą w różnych miejscach i w różnych czasach zmiany, stąd też własną budowę fleksyjną ma każdy język, choć blisko z innym spokrewniony, i dany system z biegiem czasu w każdym języku zmieniać się może.
System m IV, D. -u, Ms. ~emie, 1. «skoordynowany układ elementów; koncepcja takiego układu»: [...]. Język nie jest systemem ustalonym i niezmiennym; podlega on ciągłym zmianom. BYSTR. Ludozn. 157.
Powiązane terminy
- system akcentuacyjny
- system angielski (klasyfikacji samogłosek)
- system deklinacyjny
- system dźwiękowy
- system etymologiczny
- system fonetyczny
- system głosowy
- system graficzny
- system gramatyczny
- system intonacyjny
- system koniugacyjny
- system Leskiena
- system morfologiczny
- system odmiany
- system ortograficzny
- system samogłoskowy
- system wokaliczny
- wokalizm