terminów gramatycznych online
wokalizm
Geneza: łac. vōcālis 'samogłoska'
- Głosownia: Mał/1879
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- Prawidła samogłoskowe: Malin/1869
- Słowniczek: Gaert/1927
- Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869
Wokalizm. System samogłoskowy, także samogłosek (cząstkowy system samogłoskowy) występujących w pewnej pozycji syntagmatycznej zdefiniowanej fonologicznie (np. w. wygłosowej sylaby wyrazu, w. sylaby przedakcentowej), lub morfologicznie (np. w. rdzenia, w. afiksalny).
Cytaty
[…] Kto tylko porówná pod względem wokalizmu prawa głosowe tych dwu języków, łatwo postrzeże, że jak się má w litewskim języku o do a, tak się má w polszczyznie á pochylone do a prostego […].
Ustaliwszy w powyższy sposób fonetyczną pisownią grecko-łacińskich wyrazów co do spółgłosek, przystępujemy do ustaleniá pisowni grecko-łacińskich wyrazów pod względem niektórych samogłosek. Stosownie do zásád, jakieśmy rozwinęli w naszéj głosowni co do słowiańsko-polskiego wokalizmu, dlá zapobieżeniá wszelkiemu nieporozumieniu przypominámy, że tak grecká, jak łacińská pisowniá pod względem wokalizmu rozwinęły się piérwszá bezwyjątkowo, drugá zaś przewáżnie w kierunku etymologicznym [...].
W epoce pierwszej, letto-słowiańskiéj, wokalizm na konsonantyzm nie wywierał żadnego wpływu.
Praes. vårčą z wyrównanym wokalizmem zamiast * vróučą.
A. Wokalizm.
§ 58. Wokalizm zgłosek takich jak kark śmierć polega na lechickim rozwoju pierwotnych połączeń prasłowiańskich, w których obok elementu wokalicznego rolę sonantu grała także lub przeważnie spółgłoska r.
Wokalizm, zasób samogłosek.