Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

accentus acutus akcent
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: acutus
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Część I. O Prozodyi czyli o Akcencie i Iloczasie: Jak/1823
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
  • Słowniczek: Gaert/1927

Cytaty

Jak/1823, t. I, s. 13 Definicja

Tony czyli akcenty: jeden wyższy, który Rzymianie nazywali accentus acutus.

Rozw/1923, s. 70

Rozpatrzenie tych postaci w st. języku wykazuje jednak jeden ważny moment. A mianowicie nie ulega wątpliwości, że w stp. języku imperatywy czasowników, mających pierwotnie przycisk na zgłosce rdzennej (stary acutus), wykazują brak czyli zniknięcie końcówki, zaś imperatywy czasowników, akcentowanych na sufiksie, mają końcówkę. Weźmy czasowniki IV klasy.

Rozw/1923, s. 92

T. z. zwykły stary acutus.

Gaert/1927, s. 75

Acutus, p. akcent.

Gaert/1927, s. 76

Rozróżnia się akcent zgłoskowy (intonację) rosnący (wznoszącą się, acutus, akut) i opadający (circumflexus, cyrkumfleks).

Powiązane terminy