Historical dictionary
of grammatical terms online

apostrof

Language: polski
Etymology: łac. apostrophus < gr. apóstrophos ‘odwrócony’
EJO 1999, s. 51 Contemporary definition

Apostrof. Znak graficzny w postaci przecinka nad wierszem.

Quotations

Fráncuzi záżywáją kilkunastu krysek [...]. Czwartą kryskę zowią ápostrof, który się kłádzie przy różnych literách miásto odrzucónych wokal ták ' ná przykład miásto la le [...], gubiąc wokale pisze się ták l' [...].

Jakiż środek byłby najwłaściwszym ? Może apostrof (’), znak ostrzegający o wyrzuceniu głoski.

Moglibyśmy przeto użyć znamienia wyrzutni, apostrofu ('), i pisać z'ima, z'orze, z'iścić, bez'imienny.

Że pomieniony apostrof, czyli odcinek, wyrzutnik, tam tylko użytym być może, gdzie się trafia dwojakie znaczenie i wymawianie wyrazu, gdzie go samo odstąpienie przedimka nie czyni zbytecznym, i gdzie wreszcie ten przedimek, chociaż połączony z wyrazem, niedość czytelnika ostrzega.