terminów gramatycznych online
apostrof
Geneza: łac. apostrophus < gr. apóstrophos ‘odwrócony’
Apostrof. Znak graficzny w postaci przecinka nad wierszem.
Cytaty
Le, Artykuł wielkiej liczby rodzáju Niewieściego, nie bywa ápostrofem náznáczony, chybá po nim e, lub litera h, nástępowáć będzie.
Prócz zwyczajnych wszystkim językom znaków pisarskich, ma język Francuzki niektóre osobliwsze. Apostrof czyli odcinek pisze się tak (’) i znaczy opuszczoną [...] literę [...] napr. l'âme dusza.
Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:
1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).
2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).
3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).
Apostrof, ( ’ ) znak używany w kreśleniu cudzoziemskich wyrazów, szczególniéj nazwisk wedle pisowni Im właściwéj, który wskazuje wyrzutnią głosek.
W deklinacyi można używać apostrofu, jeśli to jest potrzebne dla zachowania oryginalnej pisowni, np. Rousseau’a, Percy ’ego i t. p.
Przy nazwiskach osób lub miejscowości, nie dających się deklinować, byłoby wskazanem dodawać imię osoby lub appelativum, albo końcówkę oddzielać apostrofem. N. p .: do Jana Jakóba Rousseau, do miasta Bordeaux, (poecie) Shakespeare’owi.
Obce imiona własne na i, y odmieniają się jak: Antoni, Pafnucy: Antoniego, Pafnucego, n. p. Garibaldi: Garibaldiego, Verdego; wszakże w niejasnych, t. j. takich, w których przez deklinacyę przymiotnikową polską utrudniłoby się wyrozumienie ich pochodzenia, należy przed końcówką dawać apostrof, n. p.: Morny’ego, Percy’ego, Caprivi’ego.