terminów gramatycznych online
apostrof
Geneza: łac. apostrophus < gr. apóstrophos ‘odwrócony’
Apostrof. Znak graficzny w postaci przecinka nad wierszem.
Cytaty
P. Ktoreż jeszcze są Znaczki w pisaniu Francuskim? O. Te: Apostrof (') (l'Apostrophe); Ciąg złączenia (le Trait d'union) (-); Dwie Kropki nad Głoską (••), cedka (ç) Cédille; i Parantéza ( ).
Spadkowania z Apostrofem l' pokazują, że tylko Imiona od Głoski zaczęte ten Apostrofowany Artykuł l' mają, jako też i te, ktore h nietchnięte zaczyna.
Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:
1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).
2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).
3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).
W deklinacyi można używać apostrofu, jeśli to jest potrzebne dla zachowania oryginalnej pisowni, np. Rousseau’a, Percy ’ego i t. p.
Przy nazwiskach osób lub miejscowości, nie dających się deklinować, byłoby wskazanem dodawać imię osoby lub appelativum, albo końcówkę oddzielać apostrofem. N. p .: do Jana Jakóba Rousseau, do miasta Bordeaux, (poecie) Shakespeare’owi.
Obce imiona własne na i, y odmieniają się jak: Antoni, Pafnucy: Antoniego, Pafnucego, n. p. Garibaldi: Garibaldiego, Verdego; wszakże w niejasnych, t. j. takich, w których przez deklinacyę przymiotnikową polską utrudniłoby się wyrozumienie ich pochodzenia, należy przed końcówką dawać apostrof, n. p.: Morny’ego, Percy’ego, Caprivi’ego.