Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyraz obcy

Język: polski
EJO 1999, 646 Definicja współczesna

Wyraz obcy. Wyraz przejęty z innego systemu jęz. i odczuwany przez rodzimych użytkowników jęz. jako nie należący do macierzystego zasobu wyrazów, zachowujący odrębne od wyrazów danego jęz. cechy fonologiczne, słowotwórcze, fleksyjne, morfonologiczne.

Cytaty

V. Co do pisania obcych wyrazów.

Ponieważ w polskim języku każdy wyraz tak się pisze, jak się wymawia: piszmy przeto wyrazy z obcych języków przyjęte tak, jak je wymawiamy, np. Filozof, nie Filozof; Jenerał, nie Generał. Co się zaś tyczy wyrazów, w których głoski jednakowe jedna po drugiej następują, piszmy je tak, jak się one w obcym języku pisze.

Tu jeszcze można przydać uwagę, że ze względu na zrozumiałość mowy, nie należy używać wyrazów obcych zamiast rodowitych, albo téż przestarzałych lub nowo, lecz nietrafnie utworzonych i nieulartych, chociażby złożone z nich wyrażenie przyjemnie do ucha wpadało.

Nie kréskuje się także w wyrazach obcych, np. aktor, rektor, honor, i t p. oraz w polskich przed ż, gdy ta spółgłoska jest przyrostkiem, np, toż, jakoż, trudnoż, i t p.