Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imię istne rzeczownik

Hasło w cytatach: imiona istne
Język: polski

Cytaty

СТЪ. і przemienia się na ЩЕ: [...] Wyłączają się pochodzące od imion istnych, które idą za powszechnym przepisem: рѢчистъ rzeczysty, рѣчистѣе; брюхастъ brzuchaty, брюхастѣе brzuchaciej.

Wyłączają się pochodzące od imion istnych, które idą za powszechnym przepisem: рѣчистъ rzeczysty.

[Выключаются производныя отъ именъ существительныхъ, которыя послѣдуютъ общему пра́вилу: Рѣчистъ, рѣчистѣе; брюхастъ, брюхастѣе; гористъ, гористѣе. Łomonosow, 1757, § 217. ]

Powiększalnych imion trzy rodzaje mają Rossyjskie imiona istne (Substantiva).

Dla rosyjskiego napisał go [podręcznik] M. Lubowicz [...] .

Nomen substantivum proprium — imię ist(ot)ne (s. 63), własne (s. 8), adiectivum — przydatne, numerale cardinale — rachunkowe pierwiastkowe, ordinale — pochodzące, collectivum — zgromadzalne (s. 51); pronomen personale — zaimek pierwiastkowy, reflexivum — odwrotny, demonstrativum — pokazujący, possesivum — dzierżący, interrogativum — pytający, relativum — odnośny.