Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
spójnik łączny
Language:
polski
Quotations
[…] Ze spójników łącznych, jeden położony, wyciąga za sobą drugiego; np. luboś na karę zasłużył, atoli ci daruję […].
Jes/1886,
p. 138
Definition
Jeżeli jedno ze zdań współrzędnych wchodzących w skład zdania złożonego, jest tylko dalszym ciągiem czyli rozszerzeniem drugiego, wówczas i zdania i spójniki, któremi je spajamy, zowiemy [spójnikami] łącznemi.
Spójniki (i przysłówki), któremi spajamy zdania łączne są następujące.
Łączny, p. spójnik; stosunek, p. zdanie III.
Gaert/1927,
p. 100
Definition
★Spójniki (coniunctiones) - wyrazy łączące części zdania pojedynczego lub złożonego: a) łączne, np. i, oraz; b) wynikowe, np. dlatego, przeto, więc; c) przeciwstawne: 1. współrzędne, np. a, i, 2. podrzędne, np. że, aby, ponieważ.