Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
rzeczownik umysłowy
Język:
polski
Cytaty
Kr/1897,
s. 51
Definicja
Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.
Kon/1920,
s. 11
Definicja
Takich rzeczy, jak: cnota, oszczędność, dzielność, dobroć, złość i t. d. nie możemy poznać za pomocą żadnego z naszych zmysłów, możemy je tylko w myśli sobie wyobrazić. Rzeczowniki, oznaczające takie przedmioty, które tylko w myśli sobie wyobrażamy, nazywają się umysłowe.
Kl/1939,
s. 66
Definicja
Kiedy rzeczownik nazywa przedmiot niedostępny dla zmysłów, a tylko pomyślany i tylko przez umysł poznawalny, mówimy o rzeczownikach umysłowych, np. dobroć, sprawiedliwość, rozległość, siła, trzeźwość, zasługa, rozkaz.