Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik umysłowy

Język: polski

Cytaty

Rzeczownik podług przedmiotu, jaki oznacza, może być: [...] Zmysłowy, który oznacza takie rzeczy, jakie pojąć możemy, którymkolwiek z naszych zmysłów: las, domy, świat [...] Umysłowy, którego byt wyobrażamy sobie tylko w naszym umyśle: duch, dusza, piekło, czyściec [...].

Предметы бываютъ: [...] Умственные, umysłowe, или отвлеченные, pojęciowe, которые мы представляемъ только въ умѣ, напр. skromność, pilność, wyobraźnia, czas.

Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.

Kiedy rzeczownik nazywa przedmiot niedostępny dla zmysłów, a tylko pomyślany i tylko przez umysł poznawalny, mówimy o rzeczownikach umysłowych, np. dobroć, sprawiedliwość, rozległość, siła, trzeźwość, zasługa, rozkaz.