terminów gramatycznych online
rzeczownik pospolity
Rzeczownik [...]. Ze względu na znaczenie rz. dzieli się na nazwy (imiona) własne — nomina propria (Staszek, Marysia, Mickiewicz, Zakopane [...]) i rz. pospolite — appellativa (stół, oko, krowa, piasek [...]).
Cytaty
Mówi się także z rzeczownikami ogólnemi czyli pospolitemi: wyjechał na prowincyję, na wieś (dla przepędzenia czasu na wsi), poszedł na przedmieście, tudzież poszedł na miasto [...].
Toż samo powiedzieć można o takich wyrazach Rej (nazwisko), rej (rzeczow. posp. np. reje wodzić) i ryj (od słowa ryć) i t. p.
Rzeczowniki [...] pospolite są te, które służą każdéj rzeczy jednego rodzaju, gatunku i t. d., np. pies, ryba, drzewo.
[…] Do tych policzyć náleży rzeczowniki pospolite potocznéj mowy, których nágłos jest piérwiástkiem słównym […].
[…] Mało jest w naszym języku form przymiotnikowych używanych bez pojimka w znaczeniu rzeczowników pospolitych […].
Rzeczownik podług przedmiotu, jaki oznacza, może być: [...] Własny czyli szczególny, który oznacza imiona, nazwiska ludzi, zwierząt, rzeczy, i pisze się zawsze przez dużą literę: Warszawa [...] Pospolity czyli ogólny, który nie pisze się przez dużą literę, i który oznacza rozmaite przedmioty żywotne lub nieżywotne, drzewo, roślina [...]
Każdy rzeczownik jest: własny lub pospolity. Niektóre bywają zbiorowe.