terminów gramatycznych online
końcówka pierwotna
Język: polski
Cytaty
Co do wzorca 1-go. — Piérwotną końcówką jest tu -i.
§ 55. Mianownik liczby pojedynczej rzeczowników męskich w języku polskim i w innych językach słowiańskich, utraciwszy swą końcówkę pierwotną w przeddziejowej epoce, przedstawia samą osnowę deklinacyjną.
Pierwotne końcówki zachowały się [...].
W dekl. III pierwotna końcówka -ani utrzymuje się do końca w. XVI, stając się zresztą coraz rzadszą.
Tak np. kontynuacją pierwotnej końcówki słów tematycznych 2 os. l. p. jest w języku polskim spółgłoska sz (š), dziś jednak tak samo, jak to już było w okresie prasł., gdy zestawiamy z sobą formy 2 os. l. p. bierzesz, robisz, wyodrębniamy w swej świadomości końcówki (w porównaniu z pierwotną końcówką) rozszerzone -esz, -isz, do których składu weszła samogłoska, niegdyś należąca do tematu.