terminów gramatycznych online
forma bierna
Cytaty
Przebiegając całą osnowę czasowań polskich, nie znajdujemy w nich tylko jedno zakończenie czynne. Formy biernéj ani nijakiéj nie mamy. Stan tedy czynny, wyrażamy przez formę czynną, np. księżyc oświeca ziemię. Stan bierny wyrażamy przez formę czynną, z domyślnym lub wyraźnym dodatkiem jakiego nowego wyrazu [...]. Stan nijaki wyrażamy przez formę czynną, która gdy nie ma przy sobie imienia rzeczy, odbierającéj przymiot lub odmianę jaką od rzeczy, o któréj jest mowa [...]. Tak jedną formą czynną wyrażamy trzy stany, czynny, bierny i nijaki. Stąd wypada, że czynność, bierność i nijakość słów, nie z samego zakończenia miarkować należy, ale ze znaczenia stanu, w jakim jest rzecz, o któréj przez słowo sądzimy.
Z tych znowu, dokonane wyrażać mogą, jak wiadomo, czynność rzeczywistą, kiedy działanie podmiotu przechodzi na coś drugiego, np. nauczyciel chwali ucznia, i wtenczas mówimy, że są użyte w formie czynnéj; — albo wyrażać mogą takie zachowanie się podmiotu, że ten nie tylko nie działa na coś drugiego, ale przeciwnie, sam bierze na się czyjeś działanie, np. uczeń jest chwalony przez nauczyciela, i wtenczas mówimy, że czynność taka: jest chwalony, użyta jest w formie biernéj.
Forma bierna rzadko się używa w języku polskim, zastępujemy ją często formą nieosobową.