terminów gramatycznych online
zgłoskować (się)
Język: polski
- Abecadło: Br/1848
- Nauka I. O wyrazach, zgłoskach i głoskach: Sier/1838
- O grammatyce w powszechności: DwBg/1813
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 6: S-Ś: SW/1900-1927
- Słownik, t. 8: Z-Ż: SW/1900-1927
- Słownik, tom VI. i ostatni (U-Z): L/1807–1814
- Słownik, tom X (Wyg-Ż): Dor/1958–1969
Cytaty
ZGŁOSKOWAĆ, cz. ndk. syllabizować [...]. Zgłoskowanie, syllabizowanie. Kpcz. Gr. 1, p. 4.
W słowie złożoném: ze dwu wyrazów, lub Przyimku jakiego, każda część osobno się zgłoskuje, np. przed-mu-rze, u-czcić.
Tak więc rozdzielać wyraz nauka na trzy zgłoski w skład tego wyrazu wchodzące na-u-ka, jest to zgłoskować.
Zgłoskuje się zawsze tak, iżby zgłoska, czyli część wyrazu kończyła się na samogłoskę wyjąwszy w wyrazach złożonych; n. p. pie-szo, od-był.
Zgłoskować, ał, uje, sn. nd. sylabizować, czytać zbierając pojedyńcze głoski w sylaby, a sylaby w wyrazy.
Sylabizować, v. Syllabizować, (prze. Ślabizować), ał, uje, scz. v. sn. nd. 1) zgłoskować, litery składać. Uczy się jeszcze sylabizować [...].
Zgłoskować, uje, ował składać z dźwięków zgłoski, sylabizować.
Sylabizować, uje, ował, [Ślabizować], X Ślebizować składać głosem dźwięki w zgłoski, zgłoskować: [...] pierwej abecadła, potym S[ylabizować] a. litery składać, a naostatek czytać. Glicz.
Zgłoskować dk IV ~owany przestarz. «czytać zgłoska po zgłosce; sylabizować».