Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czasownik terminatywny

Język: polski
Geneza: łac. terminativus 'kończący'
Dział: Słowotwórstwo, Semantyka (współcześnie)
EJO 1999, 496 Definicja współczesna

Rodzaj czynności (postać czynności). Niem. Aktionsart. Kategoria semantyczna czasownika wyodrębniona ze względu na sposób, w jaki może przebiegać czynność lub trwa stan. [...] Ze względu na r. cz. wyróżnia się najczęściej następujące typy czasowników: [...]; terminatywne (efektywne, rezultatywne albo effectiva) wyrażające zakończenie czynności (np. dojść, szczernieć).

Cytaty

Nie znaleziono cytatów.