Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

e zastępcze

Język: polski

Cytaty

Należą tu ъ i ь [...] Jest rzeczą niezawodną, że były kiedyś i te wszystkie samogłoski w języku polskim. W odległych już jednak wiekach wyszły z używania jako głoski osobne i zaczęły się zastępować innemi, najczęściéj zaś brzmieniem e. Zatem sam głoska e, jako i inne zastępujące, łączą w sobie obecnie dawną swoję naturę (e rodzime), z naturą samogłosek, które zastępują (e zastępcze).

Samogłoska ъ miała brzmienie [...] najprawdopodobniej krótkiego o lub u. [...] Od czasu, jak zaginęło jéj właściwe brzmienie w polszczyźnie, zastępujemy ją najczęściéj przez e [...]. Takie e nazywamy zastępczém. Możnaby je nazywać także wstawném (euphonicum) albo ruchomém.