Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
spółgłoska mocna
Język:
polski
EJO 1999, 552
Definicja współczesna
Spółgłoski mocne. Spółgłoski artykułowane ze znacznym napięciem mięśni narządów artykulacyjnych, któremu towarzyszy zwiększone ciśnienie powietrza w ponadkrtaniowej części przewodu głosowego. [...] W pol. przeciwstawienie s. m. i słabych nakłada się na fonologiczną opozycję dźwięczności: s. bezdźwięczne są zarazem mocne, s. dźwięczne są słabe.
Cytaty
Nadto dzielą się spółgłoski [...] według mocniéjszego lub słabszego wymawiania na: m o c n e, np. p, f, t itd. s ł a b e, - - b, w, d itd.
Desz/1846,
s. 4
Definicja
Na koniec można podzielić spółgłoski [...] na mocne i słabe. Słabe są b, d, g, h, z odpowiadające mocne: p, t, k, ch, s
Kam/1870,
s. 4
Definicja
Mocna spółgłoska jest taka, która czy przed samogłoską, czy po samogłosce, zawsze ma jednakowe brzmienie.