terminów gramatycznych online
spółgłoska słaba
Spółgłoski słabe. Spółgłoski wymawiane przy nieznacznym napięciu mięśni artykulacyjnych, stosunkowo niewielkim ciśnieniu supraglottalnym [...].
Cytaty
Nadto dzielą się spółgłoski [...] według mocniéjszego lub słabszego wymawiania na: m o c n e, np. p, f, t itd. s ł a b e, - - b, w, d itd.
Głoski słabe wyrabiają się tym samym sposobem, jak odpowiadające im mocne, z tą różnicą, że tamte wymagają mniejszéj ilości powietrza aniżeli głoski mocne, i dlatego też, że głoski te potrzebują różnéj ilości powietrza, spółgłoska słaba przy mocnéj bezpośrednio stanąć nie może.
Mocna spółgłoska jest taka, która czy przed samogłoską, czy po samogłosce, zawsze ma jednakowe brzmienie, a słaba inaczéj przed samogłoską, jak po samogłosce się wymawia.
2.Drugi podział spółgłosek, podług natężenia głosu: [...].
Są to:
a) spółgłoski mocne (zwane także cichemi): t, p, f—s, t, c - k, ch — cz, sz.
Inne spółgłoski nie wymagają takiego natężenia głosu; dzielą się one na:
b) spółgłoski słabe (brzmiące): w, b — z, d, dz — g. h — dż, ż, dź, ź,
c) spółgłoski płynne: l, ł, m, n, ń, r, rz.