Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
dążnik
Język:
polski
Cytaty
DwBg/1813,
s. 100
Definicja
Przyp. trzeci, dążnik albo dążący, odpowiadający na pytanié komu? czemu? wystawiá rzecz w tym stanie, ilé jest célém czyli końcém czégo, np. odpowiedziáł mnie.
Tego zresztą nie zrobił [O. Kopczyński] wówczas, por. natomiast P. Dworzecki, Grammatyka języka polskiego według prawideł J. ks. Kopczyńskiego, Wilno 1813: nominativus — czynnik, czynny, genetivus — dopełnik, dopełniający, dativus — dążnik, dążący, accusativus — biernik, bierny, vocativus — wzywacz, wzywający, instrumentalis — narzędnik, narzędziowy, localis — miescownik, miescowy.