Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

mowa zwyczajna

Hasło w cytatach: mowa zwyczajná, zwyczajna mowa
Język: polski

Cytaty

Wszelká mowa jest, albo zwyczajná, np. idę spieszno ku brzegowi, to jest idąca prostym i nájłatwiéjszym tokiém: albo osobliwá, np. lecę ku brzegu, czyli od zwyczajnégo toku zbaczającá, którá się zowié Postacią.

Zwyczajna mowa, 101.

Colebrooke mianuje pierwsze znamie tonowe znakiem Acutus, drugie znakiem Gravis, a ostatnie Circumflex, lecz przy tém nadmienia, iż w mowie zwyczajnéj ton samogłosek jest równy एकश्रुति êkaśruti, jednosłyszalny.

Składnia będąc jedną z ważniejszych części Głoskowni, wskazuje nam przyczyny i sposoby łączenia wyrazów pod względem szyku, zgody, i rządu; wyszczególnia, gdzie który z nich i dlaczego umieszczać, gdzie jakiej użyć odmiany, iżby w składzie swoim, utworzyły wysłowienie jasne, ścisłe, i zgodne z tokiem mowy zwyczajnej, ludzi wykształconych.

Od uszykowania właściwych poezyi wyrażeń, zależy układ wiersza. W nim odstąpienia od szyku grammatycznego bywają śmielsze i swobodniejsze, bo więcéj jest warunków do zachowania w układzie wiersza, niż w mowie zwyczajnéj.