Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
koniugacja
Language:
polski
Etymology: łac. coniugatio 'sprzęganie się'
Etymology: łac. coniugatio 'sprzęganie się'
EJO 1999, 309
Contemporary definition
Koniugacja. Odmiana leksemów czasownikowych, w starożytnej tradycji europejskiej wyodrębniona jako odmiana nie przez przypadki.
Evolution of the term
koniugacyja
Quotations
Duch/1699,
p. 56
Definition
Odmienność czásu zowie się po Gramátycku Konjugácya.
Konjugacya słow jest złożona ze czterech części, to jest sposobow, czásow, osob, i liczby.
Des Verbes & de leurs conjugaisons. O słowách i ich Konjugacyách.
Konjugacya lub złączenie słowá pomocnego Avoir, Mieć.
Conjugatio, koniugacya, czyli wiązanie lub sprzęganie słow, przez sposoby i czasy etc.
Czep/1871–1872,
p. 67
Definition
Odmianę słów przez czasy, tryby, liczby, osoby, a w czasie przeszłym przez rodzaje, nazywamy czasowaniem, czyli koniugacyją, t.j. spajaniem.