terminów gramatycznych online
nazwa osobowa
Język: polski
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Słownik, tom IV (L-Nić): Dor/1958–1969
- Słownik, tom V (Nie-Ó): Dor/1958–1969
Nazwa osobowa. Imię własne oznaczające osobę. W różnych społecznościach istnieją różne systemy nazewnictwa osobowego. W społecznościach niedużych wystarcza system jednoimienny. [...] W dużych społecznościach osób o tym samym imieniu jest zazwyczaj tak wiele, że konieczna staje się rozbudowa systemu jednoimiennego o jeden lub nawet więcej elementów.
Cytaty
Jedynie na południu Śląska typ ten nie tylko nie zanika, ale zachował się dotąd także przy nazwach osobowych, łącząc się wtedy nawet składniowo z określeniami nijakiemi.
Nazwa ż IV, CMs. nazwie 1. «wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogo lub co; miano, nazwanie, określenie, termin»: Nazwa jest właściwie użyta wtedy, kiedy we właściwy sposób oznacza desygnat w jego powiązaniach ze środowiskiem. DOR. Leks. 92. [...] Nazwy osobowe, rzeczowe [...].
Osobowy -owi przym. od osoba «dotyczący osoby lub osób (jednostek, ludzi)»: [...] ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy osób; nazwy miejscowości utworzone od imion osób»: Moim zadaniem będzie zapoznać czytelnika w rysach bardzo ogólnych z kwestią nazw osobowych. TASZ. Nazwy 3. [...] // SWil.