terminów gramatycznych online
nazwisko antroponim
Nazwisko to wyraz służący wraz z imieniem do identyfikacji jednostki ludzkiej. [...]
Cytaty
Wyrazy do 5tej części mowy należące dlatego nazywają się Zaimkami, że zastępują miejsca imion; każdy człowiek, zamiast swego imienia i nazwiska, powiada: Ja.
Rzeczowniki r. m. zakończone na i, y będące nazwiskami rodzin polskich, albo oznaczające urzędy i godności, n. p. Sobieski, Łowczy, Podskarbi spadkują się jak przymiotniki.
Imiona i nazwiska ludzi [...]; np. [...] Jan Zamojski, Karol Chodkiewicz, Tadeusz Kościuszko.
Pisze się przteo początkowa litera większa. [...] W rzeczownikach szczególnych czyli własnych. Do tych należą imiona i nazwiska osób, tudzież nazwy narodów, części świata, krajów, miast, wiosek, i innych miejsc, oraz gór, mórz, jezior, rzek; imiona istot usobionych, tudzież imiona dawane niekiedy zwierzętom i rzeczom nieżywotnym, jakiemi są niektóre gmachy, okręty, dzwony i t p. na koniec tytuły dzieł.
Toż samo powiedzieć można o takich wyrazach Rej (nazwisko), rej (rzeczow. posp. np. reje wodzić) i ryj (od słowa ryć) i t. p.
Np. nazwiska madżiary swe pisą; Andrassy Tisza, a wymawiają Andraszy Tisa.
Litewskie nazwiska, tak piszemy jak oni; tylko końcówki miast jich gałas zamieniamy na gołą.
Do imion własnych należą:
a) Imiona i nazwiska ludzi tudzież nazwy bogów, a także osobne nazwy zwierząt: Bolestaw, Jadwiga, Jan, Zamojski, Sokrates [...].
b) Nazwy krajów, gór, wód, miast i t. p. np. Europa, Włochy. Tatry, Bałtyk, Wisła, Gniezno, Bielany.
* Imię własne pisze się dużą literą.
W wyrazach swojskich i przyswojonych, wyjąwszy nazwiska, jak Gebhardt, Kenilworth, należy pisać gie, kie (Z. Rejowski).
Imiona typu Zola odmieniamy jak wojewoda a więc także w zależnych przypadkach zatracamy część brzmienia nazwiska: Zoli, Vedze, Vidzie i t. d.
Natomiast jeśli tradycyjnie pisze się x w nazwiskach polskich (np. Axamitowski), należy się z tem zgodzić, jak również i z innemi osobliwościami pisowni nazwisk, np. Dąmbski, Trąmpczyński, Zamoyski i t. d.