Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

modus concessivus

Hasło w cytatach: concessivus, concessivus modus
Język: łaciński

Cytaty

Modi verborum apud Grammaticos, sunt Coniugationum formae, quae varias hominum voluntates & affectus exprimunt. Inclinationes quoque vocat Priscian. Diomed. τὰς ἐγκλίσεις [tàs egklíseis]. Sunt autem praecipui modi quinque Prisci. Diomed. Carisio. Indicativus, Imperativus, Optativus, Subiunctivus, Infinitivus. [...] Concessivus modus apud Maxim. Victorin. quem Permissivum recentiores vocant, concessionem significat, & voce à Coniunctivo non differt.

Pod Coniunctivusem, jest też utájony, Optativus Modus, Potentialis, i Concessivus, ktore nic innego nie są, jedno tenże sam Coniunctivus, ktory dopiero zowie się Optativus, gdy przed niem kłádziemy Utinam, álbo inne jákowe temu podobne zadości słowko. Dopiero się też zowie Potentialis i Concessivus, kiedy się wykłada przez te słowká: Possum mogę Volo, chcę, debeo powinienem.

Często przez tryb rozk. wyrażamy nie rozkaz, ale tylko zezwolenie na co, (łaciński concessivus). np. Gadajcie wy sobie, co wam się podoba; a ja wam powiadam, że z tego chłopca nic dobrego nie będzie.

§. 737. Często przez tryb rozk. wyrażamy nie rozkaz, ale tylko zezwolenie na co, (łaciński Concessivus).

Gadajcie wy sobie, co wam się podoba; a ja wam powiadam, że z tego chłopca nic dobrego nie będzie. Krasz. Bądź-co-bądź.