Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
Kn/1644 (I wyd. 1626)
Thesauri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii e Societate Iesu, Tomus secundus Latinopolonicus
Porównaj z innymi dziełami
F. Cezary, Kraków 1644 (I wyd. 1626), jęz. polski, łaciński
Cytaty według działów 807 cytatów
- Praefatio [5]–[9]
- Ad lectorem [11]–[15]
- Słownik 698 cytatów 1–840
- Index 109 cytatów 841 (1)–878 (38)
Hasła
- abbrĕviātio łac.
- abbreviatura łac.
- abbrevio łac.
- ăbĕcĕdārium łac.
- abecedarius łac.
- ablativus absolutus łac.
- ablativus casus | casus ablativus łac.
- ablativus secundae łac.
- abrewiácya | abrewiiácya
- absoluta łac.
- abstractum nomen łac.
- abundantia łac.
- accentus łac.
- accentus | accentus scriptus (diakryt) łac.
- accidens łac.
- accusativae praepositiones łac.
- accusativus casus | casus accusativus łac.
- activum verbum | verba activa łac.
- acūtus (diakryt) łac.
- adiunctivum łac.
- admirationis formulae łac.
- admirationis nota | ! łac.
- adverbialis łac.
- adverbialiter łac.
- adverbium łac.
- aequĭvŏcum nomen łac.
- affirmatio łac.
- agere łac.
- agnomen łac.
- agnomentum łac.
- aitiologikós gr.
- áklita | ákliton gr.
- Alpha & Bēta łac.
- alphăbētĭcus łac.
- ambiguae voces łac.
- ametábata gr.
- ănălŏgia | analogia (podobieństwo) łac.
- análogon gr.
- analogum nomen łac.
- animālis łac.
- anómalos gr.
- antecedens łac.
- antĕpĕnultima syllaba łac.
- anticipatio łac.
- antimeria łac.
- antimería gr.
- antistrophe łac.
- antistrophḕ gr.
- antonymia łac.
- antonymia | antōnymía gr.
- aparémphatos égklisis gr.
- apeilētika gr.
- apex (diakryt) łac.
- aphaeresis łac.
- áphōna gr.
- apostrophḕ gr.
- apostrophus łac.
- apothetikón gr.
- apóstrophos gr.
- appellātio | appellationes łac.
- appellativa łac.
- appellativus łac.
- appositio łac.
- appositum łac.
- aprósōpon gr.
- áptōton gr.
- aptotum łac.
- archaismos łac.
- archaïsmós gr.
- arktiká gr.
- árthra protaktikà gr.
- árthron gr.
- articuli praepositivi łac.
- articulo łac.
- articulus grammaticorum łac.
- aspīrātio | adspiratio łac.
- aspirationis nota | nota adspirationis łac.
- astĕriscus łac.
- asyndeton łac.
- asýndeton gr.
- audiendi sensus łac.
- barbărismus łac.
- barbărizo łac.
- bárbárzynskié mowić
- bĭlinguis łac.
- błąd
- breviare łac.
- brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
- brzmienie głosu
- cacosyntheton łac.
- casus accusandi łac.
- casus auferendi łac.
- casus comparativus łac.
- casus comparativus
- casus dandi łac.
- casus dativus | dativus casus łac.
- casus gignendi łac.
- casus grammaticorum łac.
- casus latinus łac.
- casus nominandi łac.
- casus octavus łac.
- casus paternus łac.
- casus possessivus łac.
- casus quartus łac.
- casus quintus łac.
- casus salutatorius łac.
- casus secundus łac.
- casus septimus łac.
- casus sextus łac.
- casus tertius łac.
- casus vocandi łac.
- casus vocativus | vōcātīvus casus łac.
- causalis coniunctio łac.
- causativus casus łac.
- chăractēr (styl, forma tekstu) łac.
- cognōmen łac.
- cognōmentum łac.
- collectiva łac.
- collectivum nomen łac.
- comma łac.
- comminativa adverbia łac.
- commune verbum łac.
- comparatio | compărātio (stopniowanie) łac.
- comparativus gradus łac.
- composita (czasownik złożony) łac.
- composita verba (wyraz złożony) łac.
- compositae voces łac.
- compŏsitĭo | compositio (konstrukcja składniowa) łac.
- concessivus modus łac.
- concordantiae łac.
- conditionalis coniunctio łac.
- conglutinatio łac.
- coniugatio | coniŭgātio łac.
- coniugatio duplex łac.
- coniunctio (spójnik) łac.
- coniunctivus modus | coniunctivus | coniunctivum łac.
- consonae łac.
- consonans łac.
- consonans muta łac.
- consonans semivocalis łac.
- consonantes literae łac.
- constructio łac.
- contractio łac.
- contrahere łac.
- crasis | crāsis łac.
- czás
- daseîa gr.
- dăsia łac.
- declinatio łac.
- denominans nomen | denominans łac.
- dēnōmĭnātio łac.
- denominativum nomen łac.
- densa łac.
- densum łac.
- deponens verbum łac.
- dērīvātio łac.
- derivativa verba | derivativa nomina łac.
- derivativum nomen łac.
- derivativus łac.
- derivativus łac.
- derivatus łac.
- descendere łac.
- desiderativa | desiderativa verba łac.
- diacope gr., łac.
- diaeresis łac.
- diakopḗ gr.
- dialectus łac.
- diálysis gr.
- dialyton łac.
- diályton gr.
- diastole (znak) łac.
- dicere łac.
- dictio łac.
- dictionarium łac.
- dictum łac.
- dígamma gr.
- dĭgamma łac.
- diminutiva verba łac.
- díphthoggos gr.
- diphthongorum permutatio łac.
- diphthongus łac.
- diptōton łac.
- díptōton gr.
- dissolutio łac.
- dissolutum łac.
- dissyllabus łac.
- distributiva łac.
- dividua łac.
- dualis numerus | dualis łac.
- dubitativum łac.
- duplex consonans łac.
- dwóykowy
- dwugłośna literá
- dźwięk (głoska, głos artykułowany)
- eclipsis łac.
- ecthlipsis łac.
- égklisis gr.
- égklisis hypotaktikḗ gr.
- egklitikà gr.
- ékleipsis gr.
- ĕlĕmenta łac.
- elementāriae literae łac.
- elisio łac.
- élleipsis gr.
- ellipsis łac.
- elocutio łac.
- ĕlŏquium łac.
- ēlŏquor łac.
- emphăsis łac.
- émphasis gr.
- enallage gr., łac.
- encliticae łac.
- energētikón gr.
- enuntiatio łac.
- ēnuntio łac.
- epénthesis gr.
- ĕpenthĕsis łac.
- ephetika gr.
- episynaloephe łac.
- episynaloiphḗ gr.
- epitheta cognata łac.
- epitheta substantiva łac.
- epithĕton (przymiotnik) łac.
- epítheton gr.
- error łac.
- etymología gr.
- etўmologia łac.
- euktikḕ égklisis gr.
- euphōnia | euphonia łac.
- evocatio łac.
- expletivae coniunctiones łac.
- factitium nomen łac.
- femininè łac.
- femininum genus łac.
- fictitium łac.
- figura (forma, postać) łac.
- fĭgūra (accidens) łac.
- figura grammatica łac.
- figura rhetorica łac.
- finis dictionis łac.
- flectere łac.
- flexio łac.
- forma (verborum (accidens)) łac.
- forma łac.
- frequentativa verba łac.
- frequentativae formae łac.
- geminare łac.
- genere duplici łac.
- génos gr.
- gentilia nomina łac.
- genus grammaticorum łac.
- gerundia łac.
- gerundivus modus (przymiotnik odsłowny) łac.
- gloská (przypis)
- glossa łac.
- glossārium łac.
- glossēma gr.
- glossŭlae łac.
- głos (dźwięk mowy)
- grădus łac.
- graecismus łac.
- gramaticè łac.
- gramma gr.
- grámma (litera, głoska) gr.
- grámmata hygrá gr.
- grammătĭca łac.
- grammaticalis łac.
- grammaticaliter łac.
- grammătĭcus łac.
- gwiazdéczká
- hebraismus łac.
- hellēnismós gr.
- hellenismus łac.
- hēmíphōna gr.
- hetero̊clĭtum łac.
- heteronyma łac.
- heterṓnyma gr.
- heteronymia łac.
- heterōnymía gr.
- heterosis łac.
- hetérōsis gr.
- heterókliton gr.
- hieroglyphicae literae łac.
- hiĕro̊glўphĭca łac.
- homoiología gr.
- homōnymía gr.
- homonymum | homonyma nomina łac.
- homonўmia łac.
- hypérbaton gr.
- hyperthetikós gr.
- hyphen łac.
- hyphèn gr.
- hypokeímenon gr.
- hypokoristikòn | hypokoristiká gr.
- hypotaktikà árthra gr.
- hypothetikḗ gr.
- hypótheton gr.
- hўperbăton łac.
- ĭdiōma (język) łac.
- ĭdiōtismus (właściwość) łac.
- imię (nazwa, część mowy)
- imię (nazwa)
- imitativa verba łac.
- imperativus modus | imperativus łac.
- impersonale verbum łac.
- impersonalia passiva łac.
- impersonalis łac.
- impersonativus łac.
- inceptiva łac.
- inchoativa verba łac.
- inclinātio łac.
- indeclinabile nomen łac.
- indeclinabilia adiectiva łac.
- indefinitus łac.
- indicativus modus | indicativus łac.
- infinitivus modus | infinitivus łac.
- infinitus modus łac.
- inflectere łac.
- inflexio łac.
- initium dictionis łac.
- inseparabiles praepositiones łac.
- insolens verbum łac.
- intensiva łac.
- interiectio (wykrzyknik) łac.
- interpositio (epenthesis) łac.
- interpunctio łac.
- interpunctum łac.
- interrŏgātio (pytanie) łac.
- interrogationis (znak zapytania) łac.
- intransitiva łac.
- intransitiva łac.
- iotacismus łac.
- iōtakismòs gr.
- irregularis łac.
- język
- język (narząd)
- kakosýntheton gr.
- katēgórēma gr.
- kechōrisménon ónoma gr.
- klísis gr.
- koinón gr.
- kropká (znak interp.)
- kropká pisárska (diakryt)
- kształt
- lăbia | labea łac.
- lăbium łac.
- lambdacismus | labdacismus łac.
- lambdakismós | labdakismós gr.
- latinismus łac.
- lexĭcum łac.
- lexis łac.
- liczbá
- lingua (język) łac.
- liquida litera łac.
- litérá (znak alfabetu)
- litera superflua łac.
- litera traulis łac.
- literae primae łac.
- litérká
- litĕrŭla łac.
- littera | litĕra | litera (litera a. głoska) łac.
- lŏgos łac.
- longum łac.
- lŏquūtus łac.
- macaronicus sermo łac.
- māiuscŭla litera | literae maiusculae łac.
- mandativus łac.
- masculinè łac.
- mascŭlīnum genus łac.
- mediae voces łac.
- meditativa verba łac.
- medium łac.
- medium dictionis łac.
- meletētikà gr.
- metabatiká gr.
- metaphora łac.
- metáthesis gr.
- mĕtăthesis łac.
- metochḗ gr.
- mĕtōnўmia | metonymia łac.
- mimētiká gr.
- model przodku
- modi verborum łac.
- modus optativus | optativus modus łac.
- monoptotum łac.
- monóptōton gr.
- mowa (sposób mówienia, wymowa, język mówiony)
- mowá (język)
- mowá mieszána
- mowá plugáwa
- mowy kształt (styl)
- mówić
- mutae literae łac.
- mutare łac.
- narząd mowny, narządy mowne
- nátężanie | nátężánie (siła głosu, akcent)
- nátężánie słów (prozodia)
- názwisko (nazwa własna)
- nazwisko | názwisko (nazwa)
- názywájący (imię pospolite)
- negatio łac.
- neutraliter łac.
- neutrum genus (rodzaj nijaki) łac.
- nomen łac.
- nomen adiectivum | adiectiva łac.
- nomen commune łac.
- nomina derivata łac.
- nomina diminutiva | diminutiva łac.
- nomîna imitativa łac.
- nomina propria łac.
- nominātio łac.
- nominativus | nominativus casus łac.
- nota (symbol, znak ogólnie) łac.
- nota | nŏta łac.
- nota orthographica łac.
- notae dictionum łac.
- notae literarum łac.
- notatio łac.
- nōtio łac.
- nŭmĕrus łac.
- numerus pluralis łac.
- obeliscus łac.
- obiécádło | obiecádło
- obiecádłowy | obiécádłowy
- obiécujący
- odjęcie (początkowej litery)
- omdlewánie
- ŏnŏmastĭcum łac.
- ŏnomătopoeia łac.
- onomatopoiía gr.
- ōrātio łac.
- originatio łac.
- origo łac.
- ortho̊grăphia | orthographia łac.
- ortho̊grăphia | orthographia pol., łac.
- osobá (gramatyczna)
- ostry (diakryt)
- ónoma (imię) gr.
- pălātum łac.
- parabatiká gr.
- parágōga gr.
- paragoge łac.
- paragōgḕ gr.
- parágráf
- parågrăphus łac.
- paraplērōmatikoí gr.
- părenthesis (interpositio) gr., łac.
- pars orationis łac.
- participialia nomina łac.
- participialia verba łac.
- participialis | participialis modus łac.
- participium łac.
- participium praeteriti łac.
- particula (ogólne: cząstka, o zaimku się, słówko, wyrażenie) łac.
- particula dubitans łac.
- particula emphatica łac.
- particula interrogans łac.
- partitiva nomina łac.
- passivum verbum | passiva łac.
- pathētikòn gr.
- pati łac.
- patrōnymikòn gr.
- patronўmĭcum nomen łac.
- pentáptōton gr.
- pentaptotum nomen łac.
- pĕnultĭmus łac.
- percontativum łac.
- perilēptikòn gr.
- periphrases łac.
- permissivum łac.
- persōna łac.
- persona prima łac.
- persona secunda łac.
- persona tertia łac.
- personale verbum łac.
- phōnḗenta gr.
- phrasis | phrases łac.
- phthongus (ton) łac.
- pierwiastki (rdzeń, źródłosłów)
- pisánia náuká
- pisánie
- pismo
- plastón gr.
- plenum łac.
- pleonasmòs gr.
- pleonasmus łac.
- pluralia tantùm łac.
- pluralitas łac.
- pluraliter łac.
- pochodzący
- pochodzenie (derywacja czy potrzebne rożróznienie od pochodzenia 1)
- początek (etymologia)
- podniébienie
- podobieństwo
- poiētón gr.
- pojęcie
- polyṓnyma gr.
- polyonyma nomina | polyonyma łac.
- polysema | polisema łac.
- positio (dwie spółgłoski po samogłosce) łac.
- pŏsĭtio (odmiana) łac.
- positivus gradus łac.
- post ponere łac.
- postáć (figura, własność)
- postpositivae literae łac.
- postpositivae vocales łac.
- postpositivi articuli łac.
- potentialis łac.
- praedicatum łac.
- praeponere łac.
- praepositio łac.
- praepositivae vocales łac.
- praesens łac.
- praeterita łac.
- praeverbium łac.
- primitivum nomen łac.
- primitivum verbum łac.
- prolatio łac.
- prolepsis łac.
- promissivus | promissivus modus łac.
- prōnōmen łac.
- prōnuntiare łac.
- prōnuntiātio | pronuntiatione łac.
- pronuntiativus modus łac.
- proparalḗgōn gr.
- propozycyiá (proteza)
- propria significatio łac.
- prŏsōdia łac.
- prosōpikón gr.
- prostaktikḗ égklisis gr.
- prŏthĕsis | prosthesis łac.
- prōtótypon gr.
- provocabulum łac.
- próthesis gr.
- przédział (interpunkcja, znak interp.)
- przékłádánie (przestawka, metateza)
- przérywánie
- przézwisko | przezwisko
- przydátek (przymiotnik)
- przydáték (dopowiedzenie)
- przymiot (właściwość , cecha)
- przypodobywánie
- przyrownánie
- przysłowie (przysłówek)
- psilḗ gr.
- psĭle łac.
- punctum (punkt, kropka, znak) łac.
- punctum | puncta (diakryt) łac.
- punkt (znak interpunkcyjny, kropka)
- pytánie (o zdaniu)
- quālĭtas łac.
- quantitas łac.
- reciprocum Pronomen łac.
- rectio łac.
- rectus łac.
- redditiva łac.
- redditiva nomina łac.
- regimen łac.
- regiminis syntaxis łac.
- relativa łac.
- relativa pronomina łac.
- rhêma (czasownik) gr.
- rhēmatiká gr.
- rhētŏrĭca
- rhētŏrĭca łac.
- rhetorice łac.
- roskázujący
- roskázujący
- rozumienie
- scriptio łac.
- scriptūra łac.
- semisonantes łac.
- semĭvōcāles literae łac.
- sens (znaczenie)
- sensus łac.
- sententia (sens, osąd) łac.
- sententia (zdanie) łac.
- sermo łac.
- sibilans łac.
- signĭfĭcātio | significatio łac.
- significātus łac.
- signum (diakryt) łac.
- signum (znak odesłania) łac.
- signum (znak ogólnie) łac.
- skład (składnia)
- skłádánie (konstrukcja składniowa, składnia)
- skrócenie (dotyczy długości)
- słowá część
- słownik (leksykon)
- słowo (wyraz)
- słowo złe
- słów końcowe odmiány | słow końcowe odmiany (odmiana przez przypadki)
- słuch
- sŏnus (dźwięk) łac.
- sonus vocis łac.
- spiritus łac.
- spiritus asper łac.
- spiritus lenis łac.
- stánowienie
- stopień
- subiectum łac.
- subiunctivus | subiunctivus modus łac.
- substantiva appellativa łac.
- substantivum nomen łac.
- substantivum verbum | substantivum łac.
- subtile łac.
- superlativus gradus łac.
- supina łac.
- suppositum łac.
- sygkritikós gr.
- sylabizować
- syllăba łac.
- syllaba finita łac.
- syllabae breves productae łac.
- syllabae brevis nota łac.
- syllabae longae correptae łac.
- syllabae longae nota łac.
- syllabizare łac.
- syllektikón gr.
- syllepsis łac.
- syllēptikón gr.
- sýmbolon gr.
- sýmphōna grámmata gr.
- synaíresis gr.
- sýndesmos gr.
- synekdochḕ gr.
- synōnymía gr.
- synṓnymon gr.
- syntaxis łac.
- synthesis łac.
- szyk
- sўnaerĕsis łac.
- sўnaloephe gr.
- sўnaloephe łac.
- sўnecdoche łac.
- sўnonўmia łac.
- sўnonўmum | synonyma łac.
- tautologia łac.
- tautología gr.
- tempus łac.
- tempus futurum łac.
- tempus imperfectum łac.
- tempus praesens subiunctivi łac.
- tempus praeteritum łac.
- tenuis łac.
- téráźniéjszy (praesens)
- terminationes | terminatio łac.
- tetráptōton gr.
- tetraptotum łac.
- thamistiká gr.
- thema gr., łac.
- thetikòs gr.
- tmesis łac.
- tmêsis gr.
- ton
- tŏnus łac.
- transcendio łac.
- transgressio łac.
- transgressiva verba łac.
- transĭtio łac.
- transitiva syntaxis łac.
- transitiva verba łac.
- transpositio łac.
- twierdzenie
- ucinánie
- uczestnictwo
- uda litera łac.
- ŭnĭvŏca łac.
- ūsus | usus łac.
- używánie
- v geminatum (podwojona) łac.
- variantia łac.
- verba augmentativa łac.
- verba concordantiae łac.
- verba derivata łac.
- verbalia nomina łac.
- verbālis łac.
- verbum (czasownik) łac.
- verbum (słowo) łac.
- verbum imperans łac.
- veriloquium łac.
- vŏcăbŭlum łac.
- vōcāles łac.
- vōcalis pol., łac.
- vox (głoska) łac.
- vox (słowo) łac.
- vox (głos) łac.
- vulgaribus łac.
- wárgá
- wérsał | wérsał
- wkłádánie
- własność (cecha, przymiot)
- wykład
- wykład
- wymawiać | wymawiáć
- wymawiánie
- wymowá (artykulacja)
- zápieránie się
- zdánie
- znaczek (symbol, znak ogólnie)
- znáczenie
- znák (litera)
- znák (symbol, skrót)
- zsiekánie
- związánie
- zwyczaj
Wykorzystane źródła:
Autor powołuje się na słowniki Kalepina i Mączyńskiego.