imiosłów osobliwy

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Bor/1830
• Kor/1961

Imiosłow (str. 5.) czyli Przymiotnik słowowy, jest dwojaki, osobliwy i zwyczajny, pierwszy nieodmienny, drugi odmienny. [..] W języku polskim dwa są Imiosłowy osobliwe; pierwszy teraźniejszy kończący się na ąc, a drugi przeszły na szy, obadwa są nieodmienne, jako: ucząc, uczywszy.

Imiosłowy osobliwe Teraźniejszy: Będąc [...] Przeszły: Bywszy [...] Przyszły [...] Miawszy być (znanym, ną, ném, nymi, nemi).

IMIOSŁOWY Osobliwe czyli Bez-okoliczne. Teraźniejszy. Czynny: znając się [...] Przeszły. Czynny: znawszy się. Pobiwszy się. [...] Przyszły. Czynny: Chciawszy się znać. Musiawszy się pobić.

Fakultatywności rodzimej terminologii gramatycznej położył tamę podręcznik polszczyzny O. Kopczyńskiego [...].

Coniugatio — czasowanie [...], participium flexible — imiesłów, uczestnik (t. 2, przyp.), imiosłów (wyd. z r. 1817) zwyczajny, inflexible — osobliwy, activum — czynny, passivum — bierny [...].