Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

syllaba
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: sillaba, syllăba
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Park/1440 (ok.), s. 4 [58]

Omnia tamen abecedaria et tria horum comuniora, scilicet Hebraicum, Grecum et Latinum, licet in suis vocibus differat, ut aliter scribantur et aliter proferantur - quia quedam nationes proferunt et scribunt sua per dicciones, aliquando per syllabas, ut Greci alpha, beta etc., Ruteni: as buky ve de la, hol etc., Latini autem simplicissimi per voces simplas exprimunt litteras, ut: a, b, c, d, etc.

[Wszystkie abecadła, w tym również trzy bardziej rozpowszechnione, mianowicie hebrajskie, greckie i łacińskie, często się wprawdzie różnią swoimi brzmieniami - inaczej je bowiem piszą i inaczej nazywają, gdyż niektóre narody nazywają i piszą swoje przy pomocy wyrazów, inne przy pomocy sylab, np. Grecy: alfa, beta itd., Rusini: az, buki, we, de, hlahol itd., natomiast Łacinnicy wyrażają litery najprościej, bo przez same głoski, np. a, b, c, d, itd. (Kucała 1985, s. 86)]
Park/1440 (ok.), s. 9 [68]

Hec differencia/ insufficiens erat, nam inter Nya, quod fuit idolum, et naa,/ sillabam in diccione gnyaʃdo positam, non erat differencia.

[Taka pisownia była niewystarczająca do zróżnicowania, bo między "Nija", co było nazwą bożka, a "nia", sylabą znajdującą się w wyrazie "gniazdo", nie było (w pisowni) różnicy (Kucała 1985, s. 98).]
Kn/1644 (I wyd. 1626), s. 763

Syllăba, Gr. Słowá część.

Powiązane terminy