Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

liczbownik bezwzględny

Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
  • Mownia: Morz/1857

Cytaty

Liczbowniki są: (…). 4. Wreszcie są ony albo a) bezwzględne, których można użyć w każdéj potrzebie, tak do oznaczenia ilości istot, jak równie do zestawienia w różne stosunki liczb samych, czyli i do liczenia, i do prowadzenia rachunku oderwanego, jaki w naukach arytmetycznych ma miejsce, — wyrażają wszystkie liczby, zacząwszy od jednego, przez następne stanowiska jednostek, dziesiątek, set, tysięcy, milionów, bez końca idące. Te liczbowniki są głównemi, bo bez nich liczenie istnieć by nie mogło [...].

Liczbowniki bezwzględne mają naturę podwójną: istotników i przymiotników.

Obok jednak omówionych gramatyk stosujących rozmaite określenia tam, gdzie jeszcze nie było żadnego ustalonego, były i takie, które chciały wywrócić wszystkie, nawet już dawno ogólnie przyjęte. Do nich należał podręcznik A. Morzyckiego [...].

Nomen substantivum — istotnik, numerale cardinale — liczbownik bezwzględny, główny, ordinale — następowy, multiplicativum — iloskładowy, proportionale — ilogatunkowy, ilorazowy, indefinitum — nieokreślony, adverbiale — dosprawienny [...].