Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
spółgłoska gutturalna
Hasło w cytatach: spółgłoski gutturalne, spółgłoski guturalne
Język: polski
Geneza: od łac. gutturalis 'gardłowy'
Język: polski
Geneza: od łac. gutturalis 'gardłowy'
Dział:
Fonetyka (współcześnie)
Więcej...
- Słowniczek: Gaert/1927
- Słownik, tom XI (suplement A-Ż): Dor/1958–1969
EJO 1999, 550
Definicja współczesna
Samogłoski faryngalne (gutturalne, gardłowe). Spółgłoski szczelinowe artykułowane poprzez silne cofnięcie nasady języka, w wyniku czego powstaję szczelina między nagłośnią a tylną ścianką jamy gardłowej.
Cytaty
Gaert/1927,
s. 100
Definicja
Spółgłoski (consonantes) rozróżniamy: A. Ze względu na miejsce artykulacji: ★wargowe (bilabialne, dwuwargowe), ★wargowo-zębowe (labialno-dentalne), ★przedniojęzykowe: ★zębowe (dentalne) i ★dziąsłowe (alweolarne), ★średniojęzykowe, ★tylnojęzykowe (gardłowe, gutturalne).
Dor/1958–1969,
t. XI, s. 185
Definicja
Guturalny jęz. Spółgłoski guturalne «spółgłoski tylnojęzykowe (k, g, ch)». <łc. guttur = gardło>.