of Grammatical Terms online
substytucja
Language: polski
Etymology: p.-łac. substitūtiō 'podstawienie (na czyjeś miejsce)'
Substytucja. 1. W językoznawstwie tradycyjnym - zjawisko zastępowania powszechnego w danym jęz. dźwięku w mowie niektórych osób lub grup społecznych bądź terytorialnych przez dźwięk inny, mniej rozpowszechniony.
Quotations
§. 95. Podobnie zbijają się kć na c, i gć także na c; a to w wyrazie bezokolicznym słów piekę, ciekę, mogę, strzygę itd.
Powstające w ten sposób c odpowiada głosce ШТ w starosłowiańskiém narzeczu, co ma ważne następstwa [...] To jest: nie należy uważać tego c za zmiękczenie gardłowéj k albo g, ale za zbitkę, t. j. za rzeczywistą substytucyą obydwóch zbijających się głosek, tak k jak ć, tak g jak ć. Tej substytucyi udziela bowiem i zębowe ć coś ze swojej natury, jak to widać w urabianiu pochodnych: mocny, nocny, nocka, piecyk, itd., a. nie moczny, noczka, pieczyk.