Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska tematowa miękka
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: tematowa miękka, tematowa spółgłoska miękka
Język: polski
Dział: Fleksja, Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Jes/1886, s. 103

Formy zaś takie, jak: tań—tania— tania, t. j. z ostatnią [spółgłoską] tematową, miękką, odmieniały się podług: koń — bania — pole.

Uchw.AU/1891, s. 33

Zakończenie i — e w nom. pl. w rzeczownikach żeńskich (dekl. IV. z nakrawędną tematową miękką).

ŁośFl/1923, s. 270

Czas teraźniejszy. § 65. Różnice konjugacyjne najwyraźniej występują w czasie teraźniejszym (trybu oznajmującego strony czynnej). W konj. I tematowa spółgłoska jest twarda w 1. os. l. p. i w 3 os. l. mn. w innych zaś formach miękka lub stwardniała np. rzekę, rzeczesz, rzecze, rzeczemy, rzeczecie, rzeką, rzeczewa, rzeczeta, wiodę, wiedziesz i t. d.

Powiązane terminy