Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

inflectere

Hasło w cytatach: inflecti (pass.)
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Przez ty bowiem spadki wszystkich rodzájow imioná [..] staczáją się tym obyczájem.

Per hos enim casus omnium generum nomina [...] participia inflectuntur hoc modo.

Etўmologia, Gr. Wykład. ἐτυμολογία [etymología] Apud Grammaticos pars artis dictionum singularum originem, discrimina, proprietates explicans. Varro disciplinam etymologicam, seu de origine verborum, appellat. Cic. Notationem & veriloquium, quo tamen verbo uti ipse reformidat. Quintil. Etymologiam & σύμβολον [sýmbolon] ex Aristotele, & Originationem vocat. Analogiam aliqui eandem esse dicuut. intellige latè sumptis vocibus. Nam, ut recte Verrepaeus, Etymologia propriè & stricte sumpta, initium vocis respicit, eius originem & derivationem examinans. Analogia verò spectat sinem vocis, unam ad alterius similitudinem inflectere docens. v. Analogia.

Per hos enim casus omnium generum nomina [...] participia inflectuntur hoc modo. Przez ty bowiem spadki wszystkich rodzájow imioná [..] staczáją się tym obyczájem.

Quae in i terminantur, item in g & k, declinantur ut głupi; reliqua inflectuntur ut gorący.

Nomina adiectiva, quae non exeunt in y vel i, sed in consonantem, ut ieden, nász, oycow & c. omnes suos casus ita inflectunt, quemadmodum illa, quae in i aut y terminantur.