Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

celownik przypadek

Language: polski
Area: Fleksja (Today)
EJO 1999, 108 Contemporary definition

Dativus (celownik). Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Quotations

Celownik ma tu i ówdzie (północny Śląsk, Prusy Wschodnie) końcówkę -ůma [...].

Inne cechy mazowieckie, wyliczone w §_27, punkcie 2, są: z fonetyki: nieudźwięcznianie międzywyrazowe, zlanie się y z i, silna palatalizacja wargowych [...], stałe zwężenie e w prasł. ṛ'; z morfologji: zmieszanie się typu śåli z typem m'eli, brak -n- w złożeniach z idę, dopełniacze tėgo, i ̯ėgo, celowniki na -ov'u, brak typu ćelę; odrębność słownikowa (p. str. 477).

Trivia

W cytacie uwaga Antoniego Małeckiego o "niedorzeczności" nazwy Celownik.