Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyrzutnia w wyrazie i/lub mowie

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Gwoli szczegółowéj mysli mówiącego, dla gładkości, dźwięczności, nadobności i jasności toku mowy, tudzież ze względów poetycznych przestawiamy słowa z porządku przyrodzonego. Kiedy atoli samo przestawianie słów owym potrzebom nie wystarcza, zamieniamy je w inne, wyrzucamy niektóre lub wstawiamy nowe; takie sprawy zowią się postaciami gramatycznémi, jak: zamiennia, wyrzutnia, dodatnia.

Wyrzutnia, p. zdanie III.

Zdania ze względu na budowę: A. pojedyncze (proste): a) zupełne: 1) nierozwinięte, np. rzemieślnik pracuje. 2) rozwinięte, np. pilny rzemieślnik pracuje ciężko. b) niezupełne wskutek elipsy (= wyrzutni) członu. 1) bezpodmiotowe, np. grzmi. 2) równoważniki zdań, np. Pożar! Tak!.