Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

ablativus ultimus

Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Dic regulam de ablativo ultimo.

Wie viel haben Polen Casus? R. Acht: Nemlich/ Nominativum, Genitivum, Dativum, Accusativum, Vocativum, Ablativum, darnach einen Ablativum Instrumentalem, der der ein Werckzeng bedeutet/ vnd Ablativum ultimum oder Localem, der in einem Ort sein bedeutet.

Der Ablativus Ultimus ist fast in allen Polnischen Masculinis dem Vocativo gleich, oder haben gleiche endung, nur das man dem Ablativo Ultimo allezeit die Præposition w, mus vorsetzen.

[Ablativus ultimus jest prawie wszystkich rzeczowników polskich rodzaju męskiego tak sam jak wołacz lub ma tę samą końcówkę, tylko że ablativus ultimus poprzedzony jest przyimkiem w. ]

Ablativus Localis, seu Ultimus cum Nomine [...] Bogáty w státkách.

Der Ablat. primus endiget sich auff ein em / Zum Exempel / Pan / Panem / dług / długiem. Der Abl[ativus] ultimus endiget sich theils auff ein u / theils auff ein e / Zum Exempel / w Panu / w Kośćiele / in der Kirchen.

[Ablat. primus kończy się na em, przykładowo Pan - Panem, dług - długiem. Abl. ultimus kończy się częściowo na u, częściowo na e, przykładowo w Panu, w Kośćiele. ]