rzeczownik obcy

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Such/1849
• Łaz/1861
• Kr/1897
• Król/1907
• Kr/1917
• Kon/1920

Rzeczowniki obce przypadkujemy podług prawideł polskich, bacząc na ich rodzaj i zakończenie.

[...] Końcówki przypadków dodaje się do podstawy, tj. do przybierającéj spółgłoski po odrzuceniu końcowéj samogłoski. Tylko w obcych rzeczownikach, w które między dwie samogłoski nie wrzucamy j, jest przybierającą cienka samogłoska e, albo gruba o, u, np. ide-a, ide-i [...].

Zakończenie u [...], mają dzisiaj: [...] 3. Rzeczowniki obce, jakiegokolwiek znaczenia, np. aktu, dokumentu, elementu.

Przymiotniki od rzecz. obcych na „cja“ mają osnowną t: ambitny, apetytny (nie apetyczny) itd.

Końcówkę u w dopełniaczu mają: [...] rzeczowniki obce, nieżywotne: aktu, tomu, poematu, nerwu, rynku, placu...

§ 41. Posiadamy w języku polskim wiele rzeczowników obcych rodzaju nijakiego, zapożyczonych z języka łacińskiego albo greckiego, jak kolegjum, gimnazjum, liceum. Rzeczowniki te nie odmieniają się wcale w liczbie poj. [...].