terminów gramatycznych online
treść 'znaczenie'
Język: polski
- Czasowanie. Zaimek osobisty. Osobowanie. Liczbowanie. Rodzajowanie. Trybowanie: Czep/1871–1872
- Część trzecia. Rzecz o słowach: Such/1849
- Nauka o budowie wyrazów (słowotwórstwo): Szob/1923
- Nauka o znaczeniu wyrazów (semantyka): Szob/1923
Treść nazwy, wyrażenia. W logice zespół cech przyporządkowywanych systematycznie danemu wyrażeniu przez użytkowników jęz.
Cytaty
Naturalną urodę przedmiotu np. chłop, zeszczuplamy, gdy sobie wyobrażamy, że tenże jest albo szczuplejszéj kibici, albo szczuplejszéj treści, albo szczuplejszéj postaci, tj. kibici i treści zarazem.
Treść jest szczuplejsza, kiedy przedmiot jest: I. Lichszy, bo niby mały, a nędzny; cecha n w końcówce yna (ina) [...]. II. Młodszy [...]. III. Junacki, tj. choć tęgi, dziarski, ale nie dojrzały wiekiem, doświadczeniem lub rozwagą; cecha k z podgłosem a.
Rzeczowniki najawne, tj. istniejące na jawie czyli w naturze, a nieżywotne jedne -a a drugie -u przybiérają; tu stanowi przegub (kibić słowa) przy względzie na znaczenie (treść słowa).
Bezokoliczny wyraz słowa ma postać rzeczownika, kończy się zwykle na ć, i w zdaniu jest dopełnieniem; wyraża samo tylko znaczenie i niejako treść słowa, bez oznaczenia okoliczności czasu, osoby, liczby i rodzaju […].
Treść wyrazu. Wyrazy [...] coś wyrażają lub oznaczają, są więc symbolami pewnych treści psychicznych. Tę wartość symboliczną otrzymują wyrazy dzięki temu, że wchodzą w ustalone przez zwyczaj społecznojęzykowy związki skojarzeniowe i łączą się wskutek tego z jakiemś wyobrażeniem, pojęciem lub stanem wzruszeniowym.
Związek między treścią znaczeniową wyrazu a jego materjałem głoskowym opiera się na skojarzeniach, ustalonych przez zwyczaj społeczno-językowy. Jeżeli psa nazywamy wyrazem pies, a kota – wyrazem kot i nigdy odwrotnie, to dzieje się dzięki temu, że pod wpływem otoczenia, od którego nauczyliśmy się języka, przyzwyczailiśmy się z głoskami, składającymi się na te wyrazy, kojarzyć takie a nie inne treści.