Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

końcówka dawna, dawniejsza
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: dawna końcówka, dawniejsza końcówka
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Część II. Rozdz. 2. Odmiany. (Fleksya) : Jes/1886
  • Deklinacja: ŁośFl/1923
  • Deklinacja I (Nominativus singularis ...., Nominativus pluralis ... Locativus dualis): Łoś III/1927

Cytaty

Jes/1886, s. 88

Miejscownik kończy się obecnie już tylko na: ach (dziełach, polach, itd.), zamiast dawniejszej końcówki na: ech, utrzymującej się jeszcze tylko w niektórych rzeczownikach.

ŁośFl/1923, s. 258

§ 40. W dekl. II rzeczowniki z dawną końcówką -ije mają tu końcówkę -i: pokoleni BZ. II Par. 34. 9 [...].

Łoś III/1927, s. 41

§ 98. U Skargi w Kaz. przyg. bez względu na pochodzenie tematu w zakresie imion osobowych i żywotnych N. pl. kończy się na -i lub -owie, [...]; niekiedy zachowuje się dawna końcówka -e tematów spółgłoskowych, [...]; także zbiorowe imię liście (właściwy N. sg. rodzaju nijakiego) tu już występuje jako N. pl.: na dąb, z ktorego liście opadły 300.

Powiązane terminy