Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

dopełniający przypadek
Hierarchy Dzieła

Entry in quotations: 167
Language: polski
Area: Fleksja (Today)
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • O składni w ogólności: DwBg/1813
  • Zbiór abecadłowy rzeczy: DwBg/1813

Quotations

DwBg/1813, p. 100 Definition

Przypádek drugi, dopełnik albo dopełniający, odpowiadający na pytanie kogo? czyj? czego? wystáwiá rzecz w tym stanie , że jest dopełnieniem drugiéj rzéczy, np. dom brata mégo.

DwBg/1813, p. 167

Dopełnik albo dopełniajacy co jest? 100

Kor/1961, p. 43

Tego zresztą nie zrobił [O. Kopczyński] wówczas, por. natomiast P. Dworzecki, Grammatyka języka polskiego według prawideł J. ks. Kopczyńskiego, Wilno 1813: nominativus — czynnik, czynny, genetivus — dopełnik, dopełniający, dativus — dążnik, dążący, accusativus — biernik, bierny, vocativus — wzywacz, wzywający, instrumentalis — narzędnik, narzędziowy, localis — miescownik, miescowy.

Related terms